Seria medytacji, w których Chrystus zwraca się do ludzkiej duszy, uświadamia nam na nowo bezgraniczną łagodność i miłość, jaką darzy nas Zbawiciel. To dzieło przejmujące, a zarazem przepiękne i przystępne, cechujące się literackim kunsztem i głębią pobożności. Czytelnicy zauważą nawiązania do klasyki literatury duchowej, jak też do wizerunku Chrystusa Miłosiernego, ku któremu kierujemy słowa zawierzenia: „Jezu, ufam Tobie”. Kluczem do zrozumienia treści jest właśnie ufność będąca konieczną odpowiedzią na miłość, jaką obdarza nas Stwórca. Dzięki niej wchodzimy w osobistą relację z Chrystusem, stając się odbiciem Zbawiciela. Clarence J. Enzler (1910–1976), ojciec trzynaściorga dzieci, uzyskał doktorat na Catholic University of America; posługiwał jako diakon stały w Waszyngtonie, był redaktorem Catholic News Service, publikował w czasopismach, takich jak „Ave Maria”, wydał trzy książki cieszące się ogromną popularnością.
Napisana przez świeckiego mężczyznę, ojca trzynaściorga dzieci, który w późniejszym okresie życia przyjął święcenia diakonatu, wyróżnia się głębią pobożności. Jest dziełem przepięknym, którego treści są niewątpliwie przystępne dla ogółu wierzących. Składająca się na nią seria medytacji czy – ściślej rzecz ujmując – monologów, w których Chrystus zwraca się bezpośrednio do pojedynczej ludzkiej duszy, uświadamia nam wciąż na nowo bezgraniczną łagodność i miłość, jaką ma ku nam Boski Zbawiciel. Prawie nigdzie nie znajdziemy tu śladów gniewu Bożego ani nawet Jego surowości. Spotykamy natomiast Chrystusa jako pełnego współczucia nauczyciela; jako łagodnego, a zarazem nieskończenie żarliwego miłośnika naszych dusz. Enzler konsekwentnie przypomina nam o tym, o czym w naszym trudnym świecie często zapominamy – Chrystusowi zależy na nas tak bardzo, że nigdy z nas nie rezygnuje, a Jego Boską wolą względem nas jest to, byśmy spędzili wieczność w bezkresnej, pełnej radości relacji z Nim samym. Enzler pokazuje nam, że życie chrześcijanina jest w istocie życiem ufności – ufności złożonej w Chrystusie, który wydał siebie za nas i nigdy nie przestaje nas kochać. W gruncie rzeczy, jak sądzę, „ufność” jest kluczem do zrozumienia tej książki, ufność złożona w Chrystusie, tak wielka, że ostatecznie pozwala nam przezwyciężyć wszelkie przeszkody na drodze do pełnej relacji z Bogiem. Ufność w naszym świecie jest trudna. Enzler zdaje sobie jednak doskonale sprawę, że stajemy się do niej zdolni, odpowiadając na niezliczone oznaki czułej miłości, jakie ofiarowuje nam Chrystus, nawet w najtrudniejszych chwilach naszego życia. Także tragedie i klęski stają się okazjami do ufności, gdy zaczynamy rozumieć, że w tajemniczy sposób one także są włączone w miłość, jaką Chrystus wciąż nas obdarza. Kiedy odpowiadamy na tę miłość i zaczynamy ufać, wchodzimy w niezwykle osobistą relację z Chrystusem, w której Enzler upatruje cel życia chrześcijańskiego. W oczywisty sposób nawiązuje do tego już sam tytuł książki, Moja przyjaźń z Chrystusem. Ostatecznym celem Chrystusa jest nasza przemiana na Jego obraz. Ufając Chrystusowi i przeżywając z miłością życie, które On nam przeznaczył, stajemy się zdolni do przyjęcia od Niego tego ostatecznego daru. Stajemy się Jego odbiciem. Patrząc na nas, widzi samego siebie, a my w ten sposób stajemy się z Nim jednością.
Autor : Clarence J.Enzler
Oprawa : twarda
Format : 10,5 x 16,5 cm
Liczba stron : 336
Waga : 0,32 kg
ISBN : 978-83-7502-857-7
